Od Itami CD Natsu "Tylko umarli widzą koniec wojny" [F]

Była noc. Ja spałam jak i wszyscy z naszego klanu. Nagle ze snu wyrwał mnie krzyk Natsu:

- Klan Flumine! Do walki, Wodni!

Przeraziłam się. Wojna. To prawdziwa wojna. W głowie przeleciały mi ostatnie wydarzenia, poległy i ranni. Ale nie było czasu. Trzeba było działać, tym bardziej, że liderka wydała rozkaz abym również poszła z nimi pomagać rannym. Zabrałam wszystkie lekarstwa i opatrunki. Dosłownie wszystko co wpadło mi w łapy. […]

Walki trwały. Ale z kim?! Z Powietrznymi! A co z naszym sojuszem?! Nie było czasu na przemyślenia. Nasz klan miał coraz więcej rannych. Ale wydarzyło się coś, czego nikt się nie spodziewał… […]

Nie wierzyłam własnym oczom… Na moim legowisku leżała Natsu… Z głębokimi ranami. Los najważniejszej osoby w klanie był w moich łapach. Nie mogłam zawieść. Głęboki oddech i działamy. Jak najostrożniej starałam się opatrzyć rany Nat. Nie chciałam aby czuła ten okropny ból. Po chwili zapytała:

- Jak długo będzie się to goić?
 Milczałam przez chwilę.

- Itami, odpowiedz proszę.

- Rany są głębokie… - powiedziałam niepewnie - To może bardzo długo potrwać, ale miejmy nadzieję, że wszystko będzie dobrze.

- A co z ranami pozostałych? Są bardzo poważne?
- Nie jest dobrze... Ale najważniejsze, abyś ty wyszła z tego cało.
 Podałam jej środki przeciwbólowe i po chwili zasnęła. Ja zajęłam się innymi poszkodowanymi. […]

Od wojny minęło już parę dobrych godzin, a ja nie wiem w co ręce włożyć… Najbardziej skupiam się na Nat. Wiem, że muszę dać z siebie wszystko, inaczej klan nie daruje mi tego. Ale z nią jest już lepiej, chociaż nadal nie wygląda to dobrze. Oprócz liderki jest kilkunastu rannych. Po kolei każdemu zmieniam opatrunki, ale to nic nie daje. Boję się… Boję się najgorszego… Czyjejś śmierci.[..]

Za nami najgorsze. Noc. Ostatnie godziny również nie należały do najmilszych. Z Natsu jest już lepiej. Lekarstwa pomagają uśmierzyć ból. Rana nie wygląda dobrze, ale najważniejsze, że nie wdało się zakażenie. Wojownicy maja się gorzej. U niektórych wykluczyłam bakterie, u innych nie. Najtrudniejsze jest to, że nie mam do kogo się zwrócić. Liderka, która zawsze podejmowała takie ważne decyzje sama potrzebuje troskliwej opieki. Jestem zdana tylko na siebie. Nagle usłyszałam głos Nat… 

<Natsu?>

[357 słów]